پروژه مقاله وحی و تجربه دینی تحت pdf دارای 30 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد پروژه مقاله وحی و تجربه دینی تحت pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه پروژه مقاله وحی و تجربه دینی تحت pdf
چکیده
چیستی وحی در مسیحیت
دیدگاه زبانی
دیدگاه تجربی
عوامل زمینه ساز ظهور رمانتیسم
عقلگرایی سده هجده
نقّادی کتاب مقدس
تعارض عهدین با عقل و علم
ماهیت تجربه دینی
1 تلقّی احساسی از تجربه دینی
2 تجربه دینی؛ نوعی ادراک حسی
3 تلقّی فوق طبیعی از تجربه دینی
وحی قرآنی و تجربه دینی
چیستی وحی
کاربردهای وحی در قرآن
رابطه تجربه دینی و وحی رسالی
پىنوشتها
منابع
بخشی از منابع و مراجع پروژه پروژه مقاله وحی و تجربه دینی تحت pdf
ـ ابن فارس، ابوالحسن احمد، معجم مقاییس اللغه، بیروت، دارالجلیل، 1411ق؛
ـ الجوهری، اسماعیل بن حمّاد بن حماد، الصّحاح، الطبعه الثالثه، دارالعلم للملایین، 1404ه.ق؛
ـ باربور، ایان، علم و دین، ترجمه بهاءالدین خرمشاهی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی، 1362؛
ـ پترسون و دیگران، عقل و اعتقادات دینی، ترجمه ابراهیم سلطانی و احمد نراقی، تهران، طرح نو، 1376؛
ـ جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی قرآن کریم، تهران، مؤسسه فرهنگی رجاء، 1373، ج 7؛
ـ جیمز، ویلیام، دین و روان، ترجمه مهدی قائنی، قم، دارالفکر، 1372؛
ـ ساجدی، ابوالفضل، «روشهای حل تعارض عقل و دین»، معرفت، ش51؛
ـ ــــــــــ، «مقایسه میان سه رویکرد تفسیری در فهم قرآن و عهدین»، قبسات، ش29؛
ـ سروش، عبدالکریم، بسط تجربه نبوی، تهران، مؤسسه فرهنگی صراط، 1379؛
ـ طباطبائی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، جماعه المدرسین بقم المشرفه، مؤسسه النشر الاسلامی، 1360؛
ـ فراهیدی، خلیل بن احمد، ترتیب کتاب العین، تهران، اسوه، 1414ه.ق؛
ـ قائمینیا، علیرضا، تجربه دینی و گوهر دین، قم، بوستان کتاب، 1381؛
ـ گاردر، یوستاین، دنیای سوفی: داستانی درباره تاریخ فلسفه، ترجمه کورش صفوی، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی،1374؛
ـ گالووی، آلن، پانن برگ: الهیات تاریخی، ترجمه مراد فرهادپور، تهران، مؤسسه فرهنگی صراط، 1376؛
ـ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1362، ج18؛
ـ معرفت، محمدهادی، «گفتوگویی پیرامون وحی»، مجله معرفت، ش 60، ص 8ـ13؛
ـ وین، پرادفوت، تجربه دینی، ترجمه عباس یزدانی، قم، مؤسسه فرهنگی طه، پاییز 1377؛
ـ هوردرن، ویلیام، راهنمای الهیات پروتستان، ترجمه طاطهوس میکائلیان، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، 1368؛
ـ هیک، جان، فلسفه دین، ترجمه بهرام راد، تهران، انتشارات بینالمللی الهدی، 1372؛
منابع لاتین
- Grant, Robert M. and David Tracy, A Short History of the Interpretation of the Bible, Fortress Press, 1984;
- Peterson, Michel, et al., Reason and Religious Belief, An Introduction to the Philosophy of Religion, Oxford University Press, 1991;
- Otto, Rudolf, The Idea of the Holy, Oxford University Press,
چکیده
یکی از مسائل مطرح در حوزه دینپژوهی نوین، ماهیت وحی و تجربه دینی است. موضوع، بررسی این مسئله است که آیا میتوان وحی قرآنی را تجربه دینی پیامبر تلقّی کرد؟ این نوشتار در پی آشکار ساختن نسبت میان این دو میباشد. برای رسیدن به این مقصود، لازم است ابتدا چیستی وحی و تجربه دینی در اندیشه مسیحی به بحث گذاشته شود. بدین منظور، دیدگاههای دوگانه درباره وحی و دیدگاههای سهگانه ماهیت تجربه دینی و دیدگاه صحیح بررسی گردیدهاند، سپس به بیان چیستی وحی قرآنی پرداخته شده است. در این میان، کاربردهای متعدد وحی در قرآن و سپس مراد از وحیانی بودن آموزههای آن بررسی شدهاند. در فرجام مقاله، ملاحظاتی درباره نوع پیوند وحی قرآنی با تجربه دینی ذکر گردیده است
کلید واژهها
فلسفه دین، وحی، تجربه دینی، الهام، تجربه، قرآن، کتاب مقدّس
چیستی وحی در مسیحیت
بررسی سیر دینپژوهی مسیحی گویای حضور دو دیدگاه زبانی و تجربی درباره وحی است که در پی میآیند
دیدگاه زبانی
این دیدگاه در قرون وسطی حاکم بوده و امروزه نیز در صورتهای سنتیتر مذهب کاتولیک رومی و برخی حامیان پروتستان محافظهکار به چشم میخورد و طبق آن، وحی مجموعه حقایقی است که در قالب احکام و قضایا بیان شده است. وحی منتقلکننده حقایق اصیل و معتبر الهی به آدمی است. به تعبیر دائرهالمعارف کاتولیک «وحی را میتوان به انتقال برخی حقایق از خداوند به موجودات عاقل از طریق وسایطی، که ورای جریان معمول طبیعت است، تعریف کرد»
این تفسیر از وحی بر بعد گزارهای، لفظی و خطاناپذیری آن، به عنوان مجموعه آموزههایی صادق، حقیقی و فرستاده شده از سوی خدا پای میفشارد. بر این اساس، حقایق دینی نخست از زبان پیامبران بیان شده و سپس مسیح و رسولان، آن را به نحو اتم و اکمل بیان نمودهاند و اکنون در کتاب مقدس مضبوط است. شورای نخست واتیکان، باور کاتولیکها در عصر جدید از کتاب مقدس را چنین بیان نموده: «; این کتابها چون با الهام از روحالقدس نگاشته شدهاند، میتوان گفت که نویسنده آن خداوند است.»2 ماورودس این نوع وحی را مدل مبتنی بر گفت و شنود مینامد. در این مدل فرض آن است که خداوند از رهگذر سخن گفتن با ما، خود را بر ما مکشوف میسازد
منشأ این نگرش زبانی از وحی، دیدگاهی در باب ایمان است که آن را عبارت از پذیرش بیچون و چرای این حقایق وحیانی میداند. شورای واتیکان به سال 1870در تعریف ایمان چنین اظهار کرد: «یک کیفیت ماورای طبیعی که به واسطه آن، درحالی که لطف خداوند شامل حال ما گردیده و به مدد ما شتافته، باورکنیم چیزهایی را که خداوند وحی کرده، واقعیهستند»
این دیدگاه نقدهایی را در پی داشت؛ از جمله آنکه مدعی مرجعیتی مطلق، آزمون نشده و ناشدنی است. گرچه میتوان در زندگی روزمره مرجعیت اموری مانند تشخیص پزشک خبره را پذیرفت و آن را معقول و مدلل ساخت، امّا در دعاوی دینی این امر میسر نیست؛ زیرا آزمونهای شناخته شدهای برای اثبات اعتبار تشخیص پزشک وجود دارد، امّا در مورد وحی چنین امری ناممکن است. وانگهی، در کثیری از موارد، دعاوی تورات و انجیل بر خلاف نتایج علم و عقل است
سده هجدهم، که دوره شکوفایی عقل و عصر روشنگری نام گرفته است، بر مرجعیت مطلق کتاب مقدس حمله بُرد. فقدان پاسخی روشن به مشکلات درونی کتاب مقدس و به دنبال آن روند رو به رشد علمگرایی و اومانیسم، به تدریج بستر رویکردی بدیل برای تلقّی زبانی وحی فراهم آورد
دیدگاه تجربی
بنابر این روی آورد، وحی حاوی مجموعه گزارهها و حقایقی فرستاده شده از سوی خدا نیست. خداوند در پی آن نبوده است کتابی خطاناپذیر را املا و یا محتوای آن را به پیامبر القا کند، بلکه وحی به معنای انکشاف خداوند است. او از طریق تأثیر بر تاریخ به عرصه تجربه بشری پای مینهد. از اینرو، احکام کلامی بر وحی مبتنی نیستند، بلکه تلاشی بشری برای فهم معنا و اهمیت حوادث وحیانی تلقّی میشوند. این نگرش نتایجی دارد. یکی از نتایج آن، نفی الهیات طبیعی (عقلی) و نقلی است. الهیات طبیعی، که درصدد یافتن پایههایی عقلانی برای آموزههای دینی است از این جهت مورد انکار قرار میگیرد که برای اثبات متعلق ایمان باید از ایمان و تجربه درونی مدد جست. نفی الهیات نقلی نیز بدین رو است که الهیات نقلی، وحی را به مثابه انکشاف مجموعهای از احکام الهی و کلامی انسان میانگارد؛ در حالی که وحی، به معنای انکشاف خداوند از طریق تاریخ است
نتیجه دیگر این است که کتاب مقدس سراپا مکتوبی بشری است که انسان جایزالخطا آن را به نگارش درآورده است. به همین دلیل، بررسی آن باید به مدد انواع روشهای تحقیق تاریخی و ادبی انجام شود
وانگهی، از آنجا که وحی چیزی جز انکشاف خداوند نیست، فقط اکنون و در زمان حال میتوان او را به عنوان خداوند حی شناخت. وحی در فعل کنونی خداوند و تجربه کنونی ما پدیدار میشود، و این چیزی است که در لسان شرع آن را «پیامآوری روح القدس» تعبیر میکنند. وحی مجموعهای از گزارهها یا تعالیم الهی نیست که بتوان جدا از تجربه خویش از خداوند به دست آورد. از سوی دیگر، به دلیل ماهیت درونی و تجربی آن همیشه بیان آن همراهِ تعابیر و تفاسیر بشری است و هیچ وحیای فارغ از تفسیری بشری نمیتوان یافت
ظهور نگرشهای تجربی از وحی، زمینهای پدید آورد تا دینپژوهان و متکلّمان مسیحی در مقام تبیین بیشتر تجربه دینی برآیند و نظریّههای متعددی ارائه دهند. در این رویآورد، وحی را امری درونی قلمداد کردند که برای آدمی قابل تجربه شخصی است و آن را «تجربه دینی» خواندند.8 در تبیین مفهوم تجربه دینی به اختصار میتوان چنین گفت: ما در زندگی خود تجارب فراوانی را کسب میکنیم؛ مانند تجارب علمی، پژوهشی، هنری، همسرداری و فرزندداری. گاهی متعلق تجربه ما امور متعارف نیست، بلکه احساسات درونی ما نسبت به موجودی فوق طبیعی است. گروهی از اندیشهوران احساسات درونی انسان در مواجهه و ارتباط با خداوند، حقیقت غایی، موجود نامتناهی و تجلیات خداوند، یا نسبت خود با خدا و یا خدا با جهان را تجربه دینی گفتهاند. برخی جنبه شهودی و معرفتی آن را نیز در نظر گرفتهاند. تجارب دینی غالبا با نوعی شهود و احساس ارتباط مستقیم با غایت موردنظر همراهند. هر کس به فراخور حال خود میتواند در شرایط ویژهای چنین احساساتی را تجربه کند. به گفته برایتمن، تجربه دینی هرگونه تجربهای است که هر کس میتواند با خدا داشته باشد. تجربه دینی نوع یا کیفیت یگانهای از تجربه نیست. روش یگانهای برای درک تجربه است. عوامل متعددی به ظهور این رویکرد انجامید که در پی میآید
عوامل زمینه ساز ظهور رمانتیسم
در قرن 18و 19، نبرد تأملات فلسفی و استدلالهای خشک و بیروح به تضعیف گرایید و بستر تولد مکتبی جدید به نام رمانتیسم فراهم آمد. این نهضت، که واکنشی فراروی عصر روشنگری و مطلقالعنان انگاری عقل بود، در آلمان هویدا گشت. آنچه جایگزین عقل شد، احساس، تخیل، عشق و اشتیاق بود. پیشتر نیز کسانی چون روسو بر جایگاه احساس پای فشرده بودند، اما این بار رویکرد احساسی به جریان خروشانی مبدّل شد که عصر فکری بدیعی را پدید آورد. تبلور کامل این عصر را میتوان در آثار نوابغ هنری چون بتهون مشاهده کرد. از خصایص بارز این دوران تأکید بر جایگاه هنر در معرفت انسان است. رمانتیکها به رغم ناشناختنی بودن «بودها» از نظر کانت، مدعی بودند که میتوان به مدد عواطف و احساسات به فهم ناشناختنیها رسید. آنان تنها هنرمند را قادر به دستیابی به ناگفتنیها میدانستند. برخی پا را فراتر نهادند و از شباهت هنرمند و خدا در خلاقیت و آفرینش دم زدند
ولادت این مکتب بستر مناسبی برای رویش نگرش احساسی و عاطفی در دینپژوهی گشت تا جایی که شلایر ماخر، دین را به احساسات قلبی محصور دانست
عقلگرایی سده هجده
سده 18، که به قرن عقلگرایی و روشنگری مشهور است، ضرباتی سهمگین بر پیکره باورهای دینی مسیحیت وارد ساخت. عقلگرایان در هرگونه باور غیر عقلی تردید کردند. هیوم به مخالفت با معجزات پرداخت. کانت ادله توماس اکوایناس بر اثبات خدا را مخدوش ساخت. وی با دیدگاه ناقدانهاش اعتبار الهیات طبیعی را فروریخت و امکان تبیین باورهای دینی از رهگذر استدلال عقلی و فلسفی را کنار زد و با اخراج دین از قلمرو عقل نظری، آن را به عقل عملی محدود نمود. کانت باورهای مذهبی را تابع حوزه اخلاق شمرد که خود پیوندی ژرف با عواطف و احساسات دارد
نقّادی کتاب مقدس
یکی از مهمترین دینپژوهیهای دو سده 19و 20، بررسی و نقادی کتاب مقدس است. همواره به ویژه در قرون اخیر تلاشهای عمدهای برای کشف نسخ اصلی و کهن کتاب مقدس و رفع تردید در اعتبار و انطباق آن با نسخ اصلی انجام شده است، ولی نه تنها تردیدها مرتفع نشده، بلکه قرن 19و 20 شاهد رشد روز افزون این تردیدها بوده است. این امر به گسترش روز افزون روند نقادی کتاب مقدس انجامید.11 ربرت ام. گرنت در وصف مکاتب تفسیری عهد جدید مینویسد
انتقاد جدیدتر از کتاب مقدس در واقع شکگراتر از انتقاد در قرن 19 است؛ زیرا امکان فهم بسیاری از مطالبی را که در آن قرن بدیهی تلقّی میشدند، زیر سؤال میبرد. فیالمثل آیا ما برای رسیدن به اینکه فلان عبارت معتبر است، اطّلاعاتی داریم یا نه. ما اغلب فاقد چنین اطلاعاتی هستیم و یک انتقاد صادق باید به محدودیتهای خود اعتراف کند
پاپ پایوس دوازدهم در اعلامیه پاپی خود با نام30 (Divino afflante spiritu) سپتامبر (1943ضمن برشمردن نکات و شرایط لازم برای تفسیر و فهم کتاب مقدس بر باستانشناسی، پاپیروسشناسی، و کشف نسخ خطی تأکید دارد.12 پاپیروسشناسی13 و کشف نسخ خطی در جایی لازم است که اصل اعتبار اناجیل موجود مورد تردید باشد و لذا پاپ پایوس دوازدهم نخستین قدم لازم برای فهم کتاب مقدس را پیگیری راههایی برای کشف اصل اعتبار آن میداند
گرنت صریحا انطباق انجیل فعلی با گفتههای عیسی را رد میکند و میگوید
این بدان معنا نیست که عیسی تمام کلماتی را که از او گزارش شده است، دقیقا به همان شکلی که انجیلنویسان نوشتهاند، گفته است
و نیز میگوید
وانگهی از اینکه محققین به مرحله تحلیل تاریخی برسند، باید در اعمال نسبتا علمی انتقاد متنی و ادبی [کتاب مقدس] درگیر شوند. اخیرا کشفهای مهمی در باب مسائل مربوط به متن انجام شده است;. این کشفها به خوبی میتوانند به این معنا باشند که بازیابی متون معتبر نخستین، در جایی که اختلاف نظر وجود دارد، یک «احتمال غیرممکن» شده است
انتقادات روزافزون، فلاسفهای نظیر شلایرماخر را به چارهاندیشیهای نوینی در دینپژوهی سوق داد و آنان را واداشت تا تکیهگاه دین را از کتاب مقدس به نهانخانه قلب مؤمن انتقال دهند و به زعم خویش، اساس دین را از آسیب دور سازند و خیال خود را از پرسشهای پرتوان آسوده کنند
تعارض عهدین با عقل و علم
پیدایش و پیشروی دانش نوین تجربی پرسشهای پرشماری پیش روی پژوهشگران کتاب مقدس نهاد و بدین سان، تعارضاتی تازه میان علم و دین رخ نمود.15 گرنت منشأ اصلی انتقادات متفکران و حامیان مدرنیسم به یهودیت ومسیحیت را شکافی میداند که مدرنیستها میان الهیات و علم یافتند.16 ارنست رنن مینویسد
هیچ تناقضی نباید در این کتاب وجود داشته باشد. اکنون با توجه به مطالعه دقیقی که از کتاب مقدس انجام دادهام، در همان حال که گنجینههایی تاریخی و زیباشناختی بر من نمایان شد، این نکته نیز برایم اثبات شد که کتاب مقدس همچون سایر کتب کهن، از تناقضات، اشتباهات و خطاها در امان نیست. در این کتاب داستانهای دروغین، افسانهها و آثاری وجود دارد که کاملا بر ساخته انسان است
پراودفوت، منشأ اندیشه تجربه دینی را تنازع دین و رشد دانش تجربی میداند. به نظر وی پردازشگران پهنه دین به پذیرش احساسی بودن دین پناه بردند تا از مواجهه با تعارضات علم و دین بگریزند. فیالمثل شلایر ماخر با طرح تجربه دینی به مثابه امری مستقل از مفاهیم و عقاید، راهی برای حفظ عقاید دینی جست. رویکرد وی اساس تعارض میان باورهای دینی و دستاوردهای دانش نوین یا هر نظریه دیگری را از میان برداشت.18 بارث، شلایر ماخر و فیلیپس رویکردهای مشابهی پیش گرفتند تا هرگونه اندیشهورزی و تعقل در حیطه ایمان مسیحی یا تجربه و باور دینی را به تحلیل و توضیح درونی منحصر سازند
عوامل فوق به رویآوردهای تجربی در عرصه وحیشناسی انجامید و وحی نوعی تجربه دینی قلمداد شد. اینک، برای تبیین بیشتر موضوع، ماهیت تجربه دینی را به بحث میگذاریم
ماهیت تجربه دینی
- ۹۵/۰۵/۱۶